OŚWIATA I KULTURA

	Zespół Szkół w Chmielniku, czyli… wszystkie dzieci są nasze
	Śladami „Wedety”
	Zajęcia pozalekcyjne we współczesnej szkole
	„Nauczycielu, radź sobie dobrze sam…(?)”
	Uroczystość otwarcia Altanki i pożegnanie lata.
	Święto Gminy Chmielnik
	"Matka Boża Zielna, plonów złotych pełna"
	55 lat Biblioteki Publicznej w Woli Rafałowskiej
	Alternatywy twórczego spędzania wolnego czasu
	"Poczytaj mi mamo, poczytaj mi tato…."
	Biblioteka na Ciebie czeka!
	Komputerowy kurs angielskiego w bibliotece

Bez względu na to

ile masz zajęć, najważniejszą rzeczą,

jaką możesz zrobić

dla swego dziecka,

oprócz okazywania mu miłości przez przytulanie, jest codzienne głośne czytanie oraz radykalne

ograniczenie telewizji.

Jim Trelease

„The Read-Aloud Handbook"

---

„Poczytaj mi mamo, poczytaj mi tato….”

 

Głośne czytanie dzieciom buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem. Tworzy skojarzenie czytania z przyjemnością i poczuciem bezpieczeństwa.

Na kolanach tatusia czy przytulone do mamy podczas wspólnego czytania dziecko czuje się bezpieczne i kochane. Jest to wspaniałe źródło życiowej siły, optymizmu i poczucia własnej wartości.

Dzieciom jak tlen potrzebna jest nasza uwaga, czułość i bliskość. Nie wystarczy puszczanie bajek z magnetofonu. Czytanie pozwala zaspokoić te potrzeby za jednym zamachem. 20 minut codziennego głośnego czytania dziecku to działanie w zasięgu ręki każdego człowieka, nawet najbardziej zapracowanego, nawet najbiedniejszego lub słabo wykształconego. To tylko kwestia świadomego wyboru. Rodzic jest najlepszym lektorem dla swojej pociechy. Dzieci uwielbiają, gdy rodzice czytając zmieniają intonację głosu. Ważne jest, aby traktować tę czynność jako ważną inwestycję w zdrowy rozwój dziecka, nie jako nudny obowiązek. Ten wspólny czas jest potrzebny także nam dorosłym. Jeśli zaniedbujemy czytanie i rozmowy z naszym dzieckiem, tak naprawdę zaniedbujemy ważną część jego wychowania. To zaniedbanie może się zemścić na nas boleśnie. Może okazać się, że kiedy stanie się nastolatkiem, będzie miało system wartości i obyczaje ukształtowane przez telewizję i rówieśników. Z powodu braku więzi rodzinnej może szukać kontaktu z sektą przestępczą czy z narkotykami. Wielu rodziców zastanawia się, dlaczego ich dzieci odsuwają się od nich, dlaczego nie mają z nimi wspólnych tematów. Odpowiedź brzmi: nie dbali od małego o pielęgnowanie więzi rodzinnych. Wspólne czytanie buduje taką więź.

Dobrym przykładem na poparcie tej teorii będzie historia życia Bena Carsona. Ze względu na środowisko, w którym wyrastał, a były to murzyńskie slamsy, istniało zagrożenie, że może znaleźć się na marginesie społeczeństwa jak wielu murzyńskich chłopców. Uratowała go niezwykle mądra decyzja matki, która ograniczyła ilość oglądanej telewizji, zarządzając czytanie dwóch książek tygodniowo. Dzisiaj Ben Carson jest światowej sławy neurochirurgiem i należy do elity Stanów Zjednoczonych.

Czytanie niezwykle stymuluje mózg.

Nawet dzieci z upośledzeniem umysłu, którym rodzice dużo czytają ,rozwijają się znacznie lepiej. 10 Letnia Jennifer Thomas z zespołem Downa, mieszkanka stanu Massachusetss, której rodzice czytali od pierwszych tygodni życia, w czwartej klasie przewyższyła wiedzą zrozumieniem tekstu i bogactwem słownictwa swoich rówieśników.

Czytanie przynosi ogromną wiedzę ogólną, rozbudowuje słownictwo.

Rozwija kompetencje językowe, ułatwia wyrażenie uczuć i myśli, sprawia, że więcej rozumiemy. Badania studentów pedagogiki, opublikowane w czasopiśmie psychologicznym „Charaktery”, wykazały, że dzieci, którym czyta się bajki, lepiej rozumieją przesłanki bajki, używają większej ilości określeń charakteryzujących bohaterów. Dzieci, które oglądają bajki telewizyjne, streszczając je nie tylko mają uboższe słownictwo, ale używają więcej określeń agresywnych, bardziej zwracają uwagę na opis zewnętrzny, cechy fizyczne bohatera, natomiast te, którym się czyta, częściej mówią o zachowaniu i usposobieniu postaci. Należy, więc uznać, że czytanie rozwija umiejętności empatyczne, zdolności do przeżywania losów innych ludzi. Oglądanie bajek nie wymaga większego wysiłku intelektualnego, bajka na ekranie dzieje się zbyt szybko, aby małe dziecko mogło zrozumieć całą akcję, zastanowić się nad treścią, wysnuć własne wnioski. Tak więc czytanie uczy myślenia, pomaga w zrozumieniu ludzi, świata i siebie. Rozwija uczucia, czyni dziecko wrażliwszym, pomaga kształtować własne zainteresowania i rozwija wyobraźnię.

Czytanie daje kontakt z bogactwem doświadczeń niemożliwych do zdobycia samemu. Uczy wartości moralnych, wpływa na zmianę negatywnych postaw na pozytywne.

Książka nadal pozostaje ważnym źródłem wiedzy, coraz atrakcyjniej opracowanym. Pojawiły się na rynku serie wydawnicze książki popularnonaukowej dla najmłodszych, np. „Patrzę podziwiam, poznaję”, „Życie zwierząt”, „Świat wokół nas” i inne. W książkach dla najmłodszych zawsze triumfuje przynajmniej nadzieja na dobro, a najczęściej obowiązuje szczęśliwe rozwiązanie problemów, można więc uznać, że czytanie przyczynia się do rozwijania uczuć wartościowych społecznie.

Głośne czytanie dziecku od najmłodszych lat ułatwia samodzielne czytanie, daje podwaliny pod sukces w edukacji szkolnej.

Już kilkumiesięczne dziecko jest w stanie skupić uwagę na kolorowej ilustracji w książce, podczas gdy szybko migający obraz na ekranie nie jest zrozumiały dla malucha. Im mniejsze dziecko tym rzadziej powinno oglądać telewizję.
Z czasem może się ono przyzwyczaić do tego, że coś się dzieje, a oglądając obraz w połączeniu z efektowną muzyką może sprawiać wrażenie zainteresowanego. Przyzwyczajone do oglądania ruszających się obrazów bez zrozumienia ich treści, może w przyszłości mieć problemy z koncentracją, skupieniem uwagi i nadpobudliwością.

Wspólne czytanie z dzieckiem chroni przed uzależnieniem od telewizji i przyjmowaniem z niej złych wzorów. Kształtuje nawyk czytania przez całe życie.

Praca z tekstem literackim stanowi ważne zadanie nauczyciela, ale właściwa inicjacja literacka zaczyna się w rodzinie. Codzienne głośne czytanie dziecku warto zacząć jak najwcześniej i kontynuować nawet wtedy, gdy dziecko czyta już samo. Poziom zrozumienia tekstu czytanego na głos przekracza poziom rozumienia przy samodzielnym czytaniu. Nie pozbawiajmy dziecka tej korzyści ani czasu spędzonego razem w serdecznej atmosferze. Czytanie ze zrozumieniem warunkuje korzystanie z elektronicznych mediów. Bez prawidłowego czytania nasze dzieci będą miały w przyszłości nie tylko kłopoty z nauką, ale z uzyskaniem dobrego zawodu. Również w posługiwaniu się komputerem nie wyjdą poza granice korzystania z prostych gier. Czytanie jest najlepszą inwestycją w pomyślną przyszłość dziecka.

Jak czytać dziecku?

1. Czytać codziennie, przez co najmniej 20 minut – czas czytania dostosować do przedziału uwagi dziecka, początkowo może być krótki, stopniowo można go wydłużać, chodzi jednak o codzienny rytuał czytania. Dobrą porą jest wieczór przed snem.
2. Czytanie ma się dziecku kojarzyć z radością – nigdy z przymusem, karą czy nudą, powinno być magiczną porą wspólnego dokonywania odkryć, przeżywania tajemnic i wzruszeń, porą, której dziecko nie może się doczekać.
3. Wybierać wyłącznie książki ciekawe dla dziecka i wartościowe.
4. Unikać stereotypowych podziałów na książki dla chłopców i dla dziewcząt. Tak zwane książki dla dziewcząt warto przeczytać zanim chłopiec zacznie się wstydzić „babskiej literatury”. Da mu to wgląd w słabo mu znany świat emocji.
5. Jeśli dziecko chce, można i warto wielokrotnie czytać tę samą książkę czy wiersz.
6. Pozwalać na pytania, powrót do poprzedniej strony, rozmowy zainspirowane tekstem – ta część głośnego czytania najbardziej rozwija intelekt i wrażliwość dziecka.
7. Reklamować czytanie własnym przykładem – dzieci powinny widzieć dorosłych pogrążonych w lekturze książek i czasopism.

Opracowała: Elżbieta Szwoch
Źródło: http://psp3.strefa.pl